Züleyha YUSUF’u zindana attırdıktan sonra çok özler ve gidip zindan gardiyanına "BİZİM SUÇLU YERİNDE Mİ??’’ diyerekten uzaktan bakar.
Bir zaman sonra onun sesini duymak ister ve gardiyan şüphelenmesin diye: Bu suçlu burada çok rahat onu biraz KIRBAÇLA der.
Tabi gardiyan da YUSUF’a acıdığı için, onun yerine bir PÖSTEKİYE vurur ve o her vurdukça "AHH" diye bağırır.
Böylece Züleyha hergün Yusuf'un yerine gardiyanın sesini duyar.
Bir gün gardiyan: EY YUSUF durumdan şüphelenmesinler bir defa olsun sırtına VURAYIM der, ve o vurur vurmaz YUSUF "AHH!!" deyince Züleyha YETEEER!!! diye bağırır...

Sevgi ruhların imtizacından ibarettir. Nasıl ki birbirine karışan iki suyu ayırmak imkansızsa, bazen sevgide öyle bir noktaya varır ki, biri diğerinin ACISINI hisseder. Eğer birinin başına gelen DERT, diğerinin başına gelmiyorsa SEVGİDEN BAHSEDİLEMEZ