Sevme kapasitesine sahip, sevilme yoksunluğu içindeki insanlar, kafalarında bir resim çizerler ve bu resmi ancak çevrelerindekilere giydirebilirler.

Giydirilen de aynı coşku ve yoksunluk içindeyse, özveri başlar.
Resim cisme dönüşür, her şeyler uyum içinde sürdürülür, aşk başlar.

İnsan, ilk fırsatta aslına dönen bir yaratıktır. Yerel ve düşünsel ayrılıklarda her şey eskisine döner. Özveri de bitince aşk ta biter.

Gökten yine üç elma düştü. Birincisi kendini bilenlere. İkincisi başkasının değişmeyeceğini bilenlere. Üçüncüsü ise keyifle, barışla, mutlulukla yaşamını sürdürenlere.